Objekt ima više prostorija: semahanu (prostorija gdje se obavlja derviški obred zvani zikr), stan za šejha, musafirhanu (prostoriju za putnike namjernike), te mejdan odaju, koju dijeli jedan mali uski hodnik od kahve-odžaka. Posebnu vrijednost predstavlja preko stotinu kaligrafskih natpisa na zidovima ulaznog i dvorišnog dijela tekije. Oni po likovnoj vrijednosti spadaju među najvrednija umjetnička ostvarenja ove vrste.

Pored redovnih derviških obreda, u tekiji se učio tesavuf (ar. tesavvuf – sufizam, misticizam), čitana su i izučavana djela na perzijskom, turskom i arapskom jeziku. Šejhovi i derviši Hadži Sinanove tekije i sami su bili pjesnici, a među njima je najpoznatiji šejh Hasan Kaimija. Uz tekiju se nalazi i mezarje s turbetima Hadži Sinana i njegove supruge.